HKN in KGH 28 mei 2017
Op een warme zondagmiddag was voor de ouderen activiteit een aangenaam verfrissend terras ingericht naast het Kalenberger Gemeenschapshuis voor de presentatie van ‘Haiku’ aan de ongeveer 10 opgekomen dames en één heer.
Ik was gevraagd door Margriet om een workshop te geven en het werd een behoorlijke botsing van culturen.
”Wij praten plat en dit is niets voor ons ! ” reageerde een tweetal oudere dames op de stapel boeken die in allerlei talen op tafel was uitgestald.
“Ach, het Nederlands is ook een dode taal aan het worden”: stelde ik.
Waarop de heer naast mij riposteerde: “ Onderzoeken hebben uitgewezen dat we een levende taal spreken. Bijvoorbeeld, brandweerlieden zijn veranderd in brandweermannen.”
“Zwarte Pieten is geen spel meer in andere culturen en het Engels overspoelt de Europesche talen. Wij moeten de moerstaal van onze eerste jaren onderhouden en ook daarin Haiku schrijven, als je wilt schrijven?”
Als nieuwkomer in Kalenberg breng ik een geschiedenis mee van wereldburgerschap. Ik ben in het huis beland naast dat waar de dichter J.C. Bloem * gestorven is. Ik voel voor hetzelfde lot, en ben hier op mijn plek. Moet nog wel immuun worden voor de knutjes in deze warme lente, ook op het terras naast de KGH met uitzicht op een weiland met kinderschommels.
Na het doornemen van de folder van de HKN – Nederlandse Haiku Kring, begonnen we de workshop met de twee eerste regels van een toevallig gekozen haiku uit een bloemlezing van Franse vrouwen, vertaald in Spaans en Nederlands.
“ naakt op schommel
slechts bezwaard door
… ”
“Hoe zou je deze 2 regels aanvullen tot een haiku van 3 regels met het ritme van kort-lang-kort?” Een tiental faire voorstellen kwam na een paar minuten bedenktijd op papier van: “ wakker is anders”, “ de kip op een tak”, “door een hommel”, “ een briesje”, “ pijn in mijn teen”, “ de zwaartekracht”. tot 2 keer toe door “ buurman’s blik”, toevallig ook door mij bedacht. Niemand had de subtiele laatste zin gevonden van het origineel van Helene Leduc in het frans:
nue sur la balance
seulement alourdie
d’un chant de oiseau
Nu is dat geen wonder, omdat het taaleigene en het probleem van vertalen zich hier roerde! “ La balance”, kan in het frans schommel en weegschaal betekenen en er is geen “door” op het eind van de tweede regel dat verwijst naar een vrouw die moeilijkheden heeft met haar gewicht.
Na nog een oefening was het al weer tijd voor een drankje ter afsluiting. Ik bedank de organisatoren en hoop in de herfst met een klein groepje geïnteresseerden weer bijeen te komen om verder te gaan met taal en haiku, speciaal met de renga, het rijgen van reeksen haiku als coupletten.
tot ziens rob flipse
* Een boekje met ongeveer 600 haiku over J.C.Bloem en ons synchrone leven: ‘Suites voor J.C.Bloem’ is verkrijgbaar voor 19 euro bij bol.com > bij mij thuis voor een tientje: Kalenberg-noord 4..
stromend water –
onze vriendschap begon
op gelijke hoogte